مدیریت رنگ در همه‌جا به عنوان موضوعی فوق‌العاده پیچیده شناخته شده است. بی‌شک، دانش رنگ خود مقوله‌ای بسیار پیچیده است. واقعیت این است که ما هنوز نظریه‌ی رنگ و سیستم بینایی انسان را کاملا و به درستی نمی‌شناسیم. تصور نکنید که این کتاب، کتاب کاملی از دانش کنونی پیرامون دانش نظریه‌ی رنگ است. خوشبختانه، این کتاب چنین نیست. در عوض، کتاب حاضر یک راهنمای عملی برای دستیابی به بهترین نتایج ممکن در تاریکخانه‌ی دیجیتالی شما با استفاده از یک جریان مدیریت شده‌ی رنگ است.
در کتاب «اسرار رنگ»، موضوعات جداگانه‌ای را جمع‌آوری کرده‌ام که همراه با یکدیگر، سیستم کاملی از مدیریت رنگ برای عکاس مجسم می‌سازند. در این کتاب، دقیقا به شما نشان می‌دهم که چه مراحلی برای رسیدن به بهترین نتایج لازم و ضروری هستند. من تنها نظریه را به شما آموزش نمی‌دهم و شما را با مسائل حقیقی که در جریان کار پیش می‌آید، تنها نمی‌گذارم. هدفم از نوشتن این کتاب فراهم آوردن اطلاعات عملی است که شما بتوانید در تولید عکس‌ها با بالاترین دقت رنگی ممکن، از آنها استفاده کنید. با آن که بخشی را به این موضوع اختصاص داده‌ام که چگونه و چرا اجزای مختلف کار می‌کنند، اما تاکیدم بر این است که چگونه مدیریت رنگ را در کار به تسخیر خود درآورید.
فرض را بر این می‌گیریم که عکاسانی که نسبت به مسئله‌ی مدیریت رنگ جدی هستند، از نرم‌افزار فتوشاپ برای بهینه‌سازی تصاویر و عکس‌های خود استفاده می‌کنند.
با آن که می‌توان از نرم‌افزارهای دیگر برای مدیریت رنگ استفاده کرد، اما من در این کتاب بر فتوشاپ تمرکز دارم.
چه کسانی باید از این کتاب استفاده کنند؟
اگر تاکنون برای شما پیش آمده که تصویر چاپی‌تان با آنچه در نمایشگر می‌بینید، تفاوت دارد، پس می‌توانید از این کتاب استفاده کنید. مهم نیست که به روش سنتی عکس‌برداری می‌کنید یا دیجیتال. در هر صورت، اگر می‌خواهید تصاویرتان را بهبود بخشید و آنها را با استفاده از یک کامپیوتر تولید کنید، این کتاب به شما کمک می‌کند تا به بهترین نتایج دست یابید.
درباره‌ی نویسنده
کار با کامپیوتر و عکاسی، علاقه‌ی اصلی تیم گری (Tim Gey) است. او می‌خواهد تا آنجا که ممکن است هر چه بیشتر درباره‌ی تصویرسازی دیجیتالی بداند. گری علاقه‌مند است تا اطلاعات و دانش خود را به اشتراک گذارد. او این کار را از طریق نوشتن کتاب و مقالات و برگزاری همایش‌ها انجام می‌دهد. مقالات او در مجلات مختلف از جمله «Outdoor Photographer» و «PC» و غیره به چاپ رسیده است. او در موسسه‌ی تصویرسازی لپ (Lepp) به تدریس هم می‌پردازد.
برای کسب اطلاعات بیشتر پیرامون او می‌توانید به سایت timgrey مراجعه فرمایید.
مباحث پایه
ماهیت نور
با آن که دانش رنگ فوق‌العاده پیچیده است، مدیریت رنگ به دانش ژرفی از رنگ نیاز ندارد. موضوع اولی که باید در این رابطه بدانیم این است که نور چگونه رنگ را در خود جای می‌دهد و آن را منتقل می‌کند (شکل 1-1).
نور، زیبا و سحرآمیز است. نور خورشید، تقریبا در هشت دقیقه مسافتی بیش از 93 میلیون مایل را می‌پیماید تا به زمین برسد. نور گرمایی تولید می‌کند که زندگی را ممکن می‌سازد و به ما اجازه می‌دهد تا همدیگر را ببینیم و زیبایی‌های موجود در جهان لذت ببریم.
نور به ما اجازه می‌دهد تا از پرتوهای طلایی طلوع آفتاب، آبی آرام‌کننده‌ی سایه‌های عمیق، سبز شاداب‌کننده‌ی تپه‌های پرپشت، رنگ‌های مهیج زرد، نارنجی و قرمز غروب خورشید (شکل 1-2) و غبار صورتی رنگ سپیده دم صبح لذت ببریم. حتی پس از آن که خورشید زیر افق ناپدید شد، نور آن می‌تواند از ماه منعکس شود تا دنیای ما را به روش‌های مسحور‌کننده‌‌ای به نمایش گذارد.
شیدایی و شیفتگی ما نسبت به رنگ در سنین پائین آغاز می‌شود و برای عکاسان تا ابد ادامه می‌یابد. اگر چه ممکن است عکاسانی که بر عکاسی سیاه و سفید تمرکز دارند چندان نسبت به مسئله‌ی رنگ حساس نباشند، اما آنها بیشتر به مسئله‌ی نور به طور کلی می‌پردازند.
نور نوعی انرژی است. این انرژی با طول موجی که سطح انرژی یک منبع مشخص را تعیین می‌کند، به شکل موج انتقال می‌یابد.
گستره‌ی مختلف طول موج‌های انرژی در قالب‌های پرتوهای فرابنفش پرتوهای گاما، اشعه‌های ایکس طیف مرئی و مادون قرمز تقسیم‌بندی می‌شود. زمانی می‌توان رنگ را دید که در طیف مرئی قرار گرفته باشد. گستره‌ی طول‌موج‌ها تقریبا بین 380 تا 780 نانومتر قرار دارد (شکل 1-3 را ببینید). یک نانومتر، یک بیلیونیوم متر است، در نتیجه ما درباره‌ی موج‌های انرژی کاملا کوچک صحبت می‌کنیم.
به عبارت دیگر، می‌توان گفت که رنگ وجود ندارد. در واقع انرژی، انرژی نور به خودی خود رنگ ندارد. در عوض، طول موج‌های مختلف انرژی بر سیستم بینایی ما تاثیر می‌گذارند و باعث دریافت رنگ‌ها می‌شوند. به عنوان مثال، طول موج رنگ قرمز 650 نانومتر، طول موج رنگ سبز 252 نانومتر و طول موج‌رنگ آبی در حدود 450 نانومتر است.
هنگامی که انرژی در این طول موج‌ها به چشم ما می‌رسد، باعث می‌شود تا ما آن را قرمز، سبز یا آبی دریافت کنیم. با آن که می‌توان رنگ را بر اساس طول موج‌های خاص نور تعریف کرد، اما این موضوع به خودی خود یکی از ویژگی‌های نور نیست. مشخصه‌ی کاملا واقعی که ما آن را به عنوان رنگ دریافت می‌کنیم، در ذهن ما به منزله‌ی پاسخی به طول موج‌های خاص نور مشاهده شده شکل می‌گیرد.
به همین ترتیب، تمامی رنگ‌های رنگین کمان (قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی، نیلی و بنفش) در طیف مرئی با رنگ قرمز در بالاترین طول موج (650 نانومتر) و بنفش در کوتاه‌ترین طول موج (در حدود 380 نانومتر) یافت می‌شوند.
